Η ζωή παίζει λένε περίεργα παιχνίδια (Μέρος 2ο)

Η ζωή ώρες-ώρες παίζει λένε περίεργα παιχνίδια.

Πέρασε από τη δουλειά σήμερα, Πέμπτη 21 Ιουλίου 2011,  ο λαχειοπώλης μας. Σκληρά εργαζόμενος, σοβαρός οικογενειάρχης περί τα 58-60, πριν από 10 μέρες περίπου βάπτισε τον εγγονό του.

Το πρόσωπό του ελαφρώς πρησμένο, με εμφανή τα σημάδια από τα ράμματα στο ύψος του ενός ματιού και ίχνη από αντισηπτικό διάλυμα διάσπαρτα παντού. Ήρθε με σαγιονάρες στα πόδια γιατί και τα δύο ήταν μπαταρισμένα με επιδέσμους από τις κακώσεις και τα θλαστικά τραύματα. Πριν από δέκα μέρες «κέρδισε» το πρώτο νούμερο του λαχείου!

Η ζωή παίζει λένε περίεργα παιχνίδια (μέρος 1ο)

Σάββατο βράδυ 16 Ιουλίου 2011, πανσέληνος, επιστρέφοντας με το αυτοκίνητο την οικογένεια από απογευματινό μπάνιο, κατά τις 23:00 σε επαρχιακό δρόμο της Ανατολικής Αττικής με μία λωρίδα ανά κατεύθυνση και ταχύτητα περίπου 70-80χαω, καταλαβαίνω από τα φώτα το κινούμενο στο απέναντι ρεύμα αυτοκίνητο να συγκλίνει προς το ρεύμα μου.

Αρχικά πίστευα ότι θα επανέλθει και ότι ανοίχτηκε λόγω κάποιας λακκούβας. Εκεί που πλησιάζαμε όμως, με μια απότομη σχετικά κίνηση, ζυγίζεται ακριβώς μπροστά μου.. Μέτωπο με μέτωπο, 100%..!

Παγώνω.. στιγμιαία στο μυαλό μου έρχεται το παιδί στο πίσω κάθισμα. Αν είναι καλά δεμένο. Αμέσως μετά, η σύζυγος που του μιλάει καθήμενη δίπλα του, επίσης πίσω. Φευγαλέα μια ματιά στις σχετικές ενδείξεις στο ταμπλό, επιβεβαιώνει ότι φορούν και οι δύο τις ζώνες τους.

Ανέκδοτο - Αγάπη μου σταμάτησα για μια βουτιά

Πραγματικό φωτορεπορτάζ από το σαββατοκύριακο της πανσελήνου κάπου στις ανατολικές ακτές της Αττικής.

Ο υδράργυρος στα ύψη, το φεγγάρι να έλκει δυνατά τη θάλασσα, η οικονομική κρίση να προκαλεί μια ζάλη, ε, τί άλλο θες!

Κάποιον να σου δίνει οδηγίες για να παρκάρεις θα σκεφτείς..