του johnpermedia (Capital.gr member)
Πρόσφατα, στο βιβλίου του Σ. Ράμφου "η λογική της παράνοιας" διάβασα μία ενδιαφέρουσα άποψη για τα τεκταινόμενα. Μία άποψη απλή και λογική που πάρα πολλές φορές έχει εκφραστεί και από απλούς πολίτες στο διαδίκτυο, και από τον γράφοντα και από εσάς και από όλους: πρέπει να απομακρυνθεί από την εξουσία αυτό το πολιτικό προσωπικό. Έχει αποτύχει παταγωδώς στην αποστολή του και πλέον δεν εκφράζει την λαϊκή εντολή που έλαβε πριν από δύο χρόνια με ψεύτικες υποσχέσεις.
Κι όμως! Η κοινωνία μας έχει καταστεί αυτιστική και κάνει την αυτοψυχοθεραπεία της χωρίς καμία ουσιαστική έμπρακτη εξωτερίκευση της βούλησης της. Η ελληνική κοινωνία, μέσα σε αυτή την συγκυρία και την επιδείνωσή της, παραμένει άβουλη!
Καταλήγουμε όλοι σε συμπεράσματα, λογικούς συνειρμούς και αναλύσεις βαθέως ρεαλιστικές. Όμως στην πράξη τίποτα.
Αυτή είναι συμπεριφορά ψυχωτικού που βρίσκεται σε παραλήρημμα. Δηλαδή για να το δώσω πιο γλαφυρά.. Είμαστε πλέον σαν τον τρελό του χωριού που κυκλοφορεί από δρομάκι σε δρομάκι και μιλάει συνέχεια ή βρίζει ασυνείδητα για τα πρόσωπα της ζωής του και τις καταστάσεις που τον έφεραν σε αυτό το σημείο. Ασυνείδητα όμως!
Το συνειδητό και την βούληση επιλογής την έχασε από την στιγμή που δεν μπόρεσε να παραδεχτεί τα λάθη του και ολιγώρησε ή δείλιασε να δράσει. Απέριψε την μία μετά την άλλη τις στιγμές των αποφάσεων κρύβοντας από τον ευατό του την αλήθεια. Έφτασε στο ψυχικό, συναισθηματικό και λογικό του αδιέξοδο, γιατί αρνήθηκε να παραδεχτεί την πραγματικότητα και να δράσει.
Και εμείς τι βλέπουμε στην κοινωνία μας;
Βλέπουμε μία κοινωνία, που ενώ έχει μπει για τα καλά στον 5ο χρόνο ύφεσης, με αυξανόμενη τάση (προβλέψεις μιλάνε για 7,5% το 2012 - είναι η καλή χρονιά που ευχήθηκε ο Παπαδήμος, αλλά εννοούσε τις τράπεζες), αυτή η ίδια κοινωνία έχει πάψει να συμμετέχει σε μαζικές διαδηλώσεις, έχει πάψει να ζητάει εκλογές, έχει επιστρέψει στην τηλεόραση και να παρακολουθεί αποσβολωμένη τις τρομοκρατικές ειδήσεις των ΜΜΕ και απλά ψάχνει να βρει πως θα πληρώσει κάθε λογαριασμό που θα τις στείλουν οι Γερμανοί και οι υπάλληλοί τους στην Ελλάδα! Εννοώ αυτούς που ψηφίσαμε όλοι πριν δύο χρόνια.
Από την άλλη, οι πρώιμοι υποστηρικτές του "Μνημονίου Ι" που θα έσωζε την χώρα, μετά από τις έξι αλεπάλληλες αποτυχίες του, απέκτησαν έξη στα "μνημόνια" και τώρα "επιθυμούν" και το δεύτερο μνημόνιο που αποδεδειγμένα θα μας βυθίσει ακόμα βαθύτερα στην ύφεση, επιτρέποντας να ξεκινήσει η πραγματική σοβιετοποίηση της ευρώπης από την Ελλάδα. Μία τέως σοσια- ληστρική χώρα και νύν χειραγωγούμενα φιλελεύθερη.
Κανένα πολιτικό κόμμα της Βουλής, με την τέως λαϊκή εντολή, δεν καλεί τους πολίτες σε ανοιχτές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας. Ούτε τα κόμματα της αριστεράς, ούτε καν η ΝΔ που περιμένει να "κυβερνήσει". Και βάζω σε εισαγωγικά το "κυβερνήσει" διότι , "πως ρε μάστορα θα κυβερνήσεις εσύ, όταν θα έχεις δεσμεύσει την χώρα με πολιτικές που θα σου επιβάλλουν οι δανειστές σου;". Όπως λέει η λογική της πιάτσας, στην οποία μεγάλωσα. Εσύ "ρε μάγκα, δεν έχεις λίγη τσίπα, λίγη αξιοπρέπεια, να πεις ένα, 'όχι κύριοι, ναι μεν σας χρωστάμε αλλά θα εξετάσουμε το ύψος του χρέους και θα αναγνωρίσουμε αυτό που πραγματικά είναι και όχι αυτό που μας παρουσιάσατε, γιατί πρέπει να βρούμε και δρόμο προς την ανάπτυξη. Αλλιώς πως θα σας πληρώσουμε; Πουλώντας τα παιδιά μας;' Όπως λένε στην πιάτσα. Δηλαδή στην καθημερινή ζωή.
Και όχι μόνο η ΝΔ, (ΛΑΟΣ - ΠΑΣΟΚ εξαιρούνται λόγω κοινής ιδεολογίας πλέον αλλά δεν έχουν και τις ίδιες αξιώσεις με την ΝΔ) δεν μιλάει εθνικά, αλλά ούτε το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε η Δημοκρατική Αριστερά του Κουβέλη, ο οποίος τελικά μάλλον παίζει τον ρόλο του λαγού, για να τραβήξει ψήφους και να αποδυναμώσει τις κοινωνικές αντιδράσεις.
Με απλά λόγια. Απλά τα πράγματα. Αυτή τη στιγμή τα κόμματα, όλα ανεξαιρέτως, έχουν κατακερματίσει την κοινωνική δυσαρέσκεια και έχουν μηδενίσει τις ουσιαστικές αντιδράσεις. Ίσως ο κρατικός μηχανισμός να έχει ήδη παρέμβει και στα κοινωνικά κινήματα γι' αυτό και δεν βλέπουμε πλέον μαζικές συγκεντρώσεις.
Από την άλλη όμως, όσοι πρωτοστατούν στην οργάνωση νέων πολιτικών σχηματισμών, τι περιμένουν για να προσκαλέσουν την κοινωνία σε μαζικές ειρινικές συγκεντρώσεις όπως αυτές που έγιναν πριν έναν χρόνο και επιχείρησε να αμαυρώσει ένας άγνωστος μηχανισμός ανεγκέφαλων...;
Όλες οι επίσημες συνδικαλιστικές οργανώσεις έχουν εξαφανισθεί αποδεχόμενες την αδυναμία τους και την αποτυχία τους επί σειρά ετών να εκπροσωπήσουν την κοινωνία.
Τα επιμελητήρια ασχολούνται μόνο με το πως θα εξασφαλίσουν έσοδα για τα μέλη τους σε βάρος των υπολοίπων (βλ. εργοδοτικές εισφορές, ενεργειακοί επιθεωρητές, τακτοποίηση ημιυπαιθρίων, εισφορές υπέρ των, προγράμματα με αποκλειστικότητα υπογραφής κ.λπ).
Η κοινωνία σε διάλυση. Κανείς δεν μιλάει. Όλοι περιμένουν την καταστροφή.
Να σας πω ένα συνταρακτικό γεγονός που διαδραματίστηκε μπροστά στα μάτια μου πριν μερικές ημέρες. Βρισκόμουν στα Πατήσια αργά το βράδι μπροστά από έναν φούρνο. Κάποιος βγήκε από τον φούρνο κρατώντας μία μεγάλη μαύρη σακκούλα, την οποία και πέταξε στον παρακείμενο κάδο. Μόλις έκλεισε τον κάδο και έφυγε, εμφανίστηκαν τρεις άνθρωποι που έτρεξαν προς τον κάδο, τον άνοιξαν, βρήκαν την σακκούλα και την έσκισαν για να δουν το περιεχόμενο...είχε μερικά κουλουρια και ψωμιά!
Εάν συνεχίσει αυτή η κατάσταση με την οικονομία μας, πόσοι έλληνες πιστεύουν ότι θα ξεφύγουν από αυτή την τύχη. Και σε συνδυασμό με την υπερφορολόγηση, πόσοι πιστεύουν ότι θα έχουν την ατομική τους περιουσία σε δύο χρόνια!
Ελάχιστοι υποδέχτηκαν τον Παπαδήμο, έναν διεθνούς κύρους ανώτερο τραπεζοϋπάλλο να εφαρμόσει εθνική πολιτική εναντίων των εργοδοτών του. Είμαστε σοβαροί; Το πιο πιθανό που θα κάνει ο Παπαδήμος άμεσα θα είναι να ψηφίσει νόμο όπου θα μειώνει τα ποσά κατάσχεσης περιουσιών υπέρ του Κράτους. Μην παραξενευτεί κανείς εάν ακούσει ότι για χρέη προς το δημόσιο άνω των 5000 ευρώ (ναι, όσο και το αφορολόγητο) θα γίνεται αυτόματα κατάσχεση κάθε περιουσιακού στοιχείου. Και μαζί με το Κράτος και οι Τράπεζες, που θα κατασχέσουν τα ακίνητα των οφειλετών, οι οποίο ακόμα και εάν ήταν νοικοκυραίοι και οικονόμοι, θα αδυνατούν να τα αποπληρώσουν, αφού τα δανειά τους θα καταστούν μη εξυπηρετούμενα, καθώς οι μισθοί τους έχουν καθηλωθεί στα 600 ευρώ από τα 1200 και 1400 μηνιαίως. Είναι τα ίδια χρήματα που κινούσαν την πραγματική οικονομία και τώρα έχουν συγκεντρωθεί σε μερικά χρηματοκιβώτια, τεραστίων διαστάσεων.
Έχουν ετοιμάσει πολύ καλά την κατάσταση και οδηγούν όλα προς τα εκεί.
Δηλαδή, οι μισθοί σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, έχουν περικοπεί, όχι 15% λένε, αλλά 50 - 60% και έχει συνέχεια. Οι φόροι έχουν αυξηθεί, η λιανική αγορά έχει νεκρωθεί, η αγορά ακινήτων έχει σταματήσει και τίποτα δεν μπορεί να πουληθεί.
Μόνο χρυσαφικά πωλούνται σε μαγαζάκια που έχουν ξεφυτρώσει παντού στις μεγάλες πόλεις. Δεν αναρρωτιέται κανένας γιατί;
Έχει βγει και η ετυμηγορία. Φταίχτες είναι όλοι πλην των πολιτικών. Και δυστυχώς, σημαντικό μέρος της κοινωνίας έχει πέσει στην παγίδα του αλληλοσπαραγμού. Ελάχιστοι παραξενεύτηκαν με το ζήτημα των οικονομικών εισαγγελέων και του Καπελέρη.
Λοιπόν, τα πράγματα όλα δείχνουν πλέον τους πραγματικούς σκοπούς των κυβερνώντων και των δανειστών. Και δείχνουν ότι ο πραγματικός σκοπός της τεχνητής κρίσης είναι η κατάργηση της ιδιωτικής περιουσίας στην Ελλάδα, που είναι η μοναδική χώρα στην Ευρώπη με ιδιοκατοίκηση άνω του 70%, και η εκποίηση του ορυκτού πλούτου και της δημόσιας περιουσίας.
Αυτή η κατάσταση πλέον συνδυάζεται με την κατάργηση των δημοκρατικών διαδικασιών. Και αυτό αποτελεί θεσμική εκτροπή.
Η κοινωνία μας απαραδέκτως έχει πέψει κάθε εκβιασμό που παρουσίασαν οι Βρυξελιώτες τα προηγούμενα δύο χρόνια και εάν συνεχίσει έτσι, θα βάλει και την ταφόπλακά της.
Λυπάμαι που το λεώ, αλλά η μοναδική ευκαιρία που έχει η χώρα να ξεφύγει από τους οσφυοκάμπτες των "αδιαπραγμάτευτων εκλογών από 19 Φεβρουαρίου προς τέλος Μαρτίου και μετά ποιός ξέρει πότε..." είναι να υπάρξει κοινωνική ενοποίηση των φωνών διαμαρτυρίας και να απαιτηθούν εκλογές εντός ενός μηνός.
Η χώρα πλέον κυβερνάται από τους Γερμανούς με τραπεζοϋπάλληλο να διεκπεραιώνει τις εντολές.
ΔΝΤ = Δημοκρατία και Νόμοι Τέλος. Και όσοι θα θέλαμε αυτή να ήταν μία ευκαιρία πραγματικών αλλαγών στην χώρα, θα πρέπει να είμαστε ρεαλιστές και να το ξεχάσουμε. Η Ελλάδα ποτέ στο παρελθόν δεν είχε επιτυχίες εκ του ασφαλούς. Επέτυχε μόνο όταν ανέλαβε ρίσκα και κινήθηκε με μοναδικό όπλο την πίστην στον αγώνα της. Και όταν λέω "Ελλάδα" δεν εννοώ τις διοικήσεις της, ούτε την επίσημη εκκλησία.
Αυτή είναι η ευκαιρία, για τις νέες πολιτικές δυνάμεις που σχηματίζονται, να αναδειχθούν, προσκαλώντας τον κόσμο σε ειρηνικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας με ένα και μοναδικό σύνθημα: εκλογές άμεσα. Και εάν έχουν ολοκληρώσει και την υποδομή να παρουσιάσουν ένα ολοκληρωμένο και τεκμηριωμένο πολιτικό πρόγραμμα, πρώτα ενάντια στην εκβιαστική πολιτική που ακολουθείται και δεύτερον προς την ανάπτυξη της οικονομίας, τότε θα αποτελέσουν και τη νέα αρχή του πολιτικού μας συστήματος. ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕΝΕΙ θα είναι να αντέξουν τις πιέσεις και τους νέους εκβιασμούς που θα εμφανισθουν από κάθε κατεύθυνση.
Όλα τα υπάρχοντα μικρά κινήματα πρέπει να ενωθούν σε έναν συνασπισμό με έναν κοινό σκοπό. Αφού δεν το έπραξαν μέχρι τώρα τα κόμματα της επισημης μείζονος και ελάσσωνος αντιπολίτευσης.
Αλλιώς σύντομα η χώρα θα περάσει το κατώφλι του δρόμου χωρίς επιστροφή με την χρήση της βίας. Και η βία αυτή θα προκύπτει μόνο από την ανέχεια και την αγανάκτηση. Ακόμα και ο φόβος, γίνεται λίγος για να κρατήσει τον πεινασμένο.
Καλημέρα καλή υπομονή
Πρόσφατα, στο βιβλίου του Σ. Ράμφου "η λογική της παράνοιας" διάβασα μία ενδιαφέρουσα άποψη για τα τεκταινόμενα. Μία άποψη απλή και λογική που πάρα πολλές φορές έχει εκφραστεί και από απλούς πολίτες στο διαδίκτυο, και από τον γράφοντα και από εσάς και από όλους: πρέπει να απομακρυνθεί από την εξουσία αυτό το πολιτικό προσωπικό. Έχει αποτύχει παταγωδώς στην αποστολή του και πλέον δεν εκφράζει την λαϊκή εντολή που έλαβε πριν από δύο χρόνια με ψεύτικες υποσχέσεις.
Κι όμως! Η κοινωνία μας έχει καταστεί αυτιστική και κάνει την αυτοψυχοθεραπεία της χωρίς καμία ουσιαστική έμπρακτη εξωτερίκευση της βούλησης της. Η ελληνική κοινωνία, μέσα σε αυτή την συγκυρία και την επιδείνωσή της, παραμένει άβουλη!
Καταλήγουμε όλοι σε συμπεράσματα, λογικούς συνειρμούς και αναλύσεις βαθέως ρεαλιστικές. Όμως στην πράξη τίποτα.
Αυτή είναι συμπεριφορά ψυχωτικού που βρίσκεται σε παραλήρημμα. Δηλαδή για να το δώσω πιο γλαφυρά.. Είμαστε πλέον σαν τον τρελό του χωριού που κυκλοφορεί από δρομάκι σε δρομάκι και μιλάει συνέχεια ή βρίζει ασυνείδητα για τα πρόσωπα της ζωής του και τις καταστάσεις που τον έφεραν σε αυτό το σημείο. Ασυνείδητα όμως!
Το συνειδητό και την βούληση επιλογής την έχασε από την στιγμή που δεν μπόρεσε να παραδεχτεί τα λάθη του και ολιγώρησε ή δείλιασε να δράσει. Απέριψε την μία μετά την άλλη τις στιγμές των αποφάσεων κρύβοντας από τον ευατό του την αλήθεια. Έφτασε στο ψυχικό, συναισθηματικό και λογικό του αδιέξοδο, γιατί αρνήθηκε να παραδεχτεί την πραγματικότητα και να δράσει.
Και εμείς τι βλέπουμε στην κοινωνία μας;
Βλέπουμε μία κοινωνία, που ενώ έχει μπει για τα καλά στον 5ο χρόνο ύφεσης, με αυξανόμενη τάση (προβλέψεις μιλάνε για 7,5% το 2012 - είναι η καλή χρονιά που ευχήθηκε ο Παπαδήμος, αλλά εννοούσε τις τράπεζες), αυτή η ίδια κοινωνία έχει πάψει να συμμετέχει σε μαζικές διαδηλώσεις, έχει πάψει να ζητάει εκλογές, έχει επιστρέψει στην τηλεόραση και να παρακολουθεί αποσβολωμένη τις τρομοκρατικές ειδήσεις των ΜΜΕ και απλά ψάχνει να βρει πως θα πληρώσει κάθε λογαριασμό που θα τις στείλουν οι Γερμανοί και οι υπάλληλοί τους στην Ελλάδα! Εννοώ αυτούς που ψηφίσαμε όλοι πριν δύο χρόνια.
Από την άλλη, οι πρώιμοι υποστηρικτές του "Μνημονίου Ι" που θα έσωζε την χώρα, μετά από τις έξι αλεπάλληλες αποτυχίες του, απέκτησαν έξη στα "μνημόνια" και τώρα "επιθυμούν" και το δεύτερο μνημόνιο που αποδεδειγμένα θα μας βυθίσει ακόμα βαθύτερα στην ύφεση, επιτρέποντας να ξεκινήσει η πραγματική σοβιετοποίηση της ευρώπης από την Ελλάδα. Μία τέως σοσια- ληστρική χώρα και νύν χειραγωγούμενα φιλελεύθερη.
Κανένα πολιτικό κόμμα της Βουλής, με την τέως λαϊκή εντολή, δεν καλεί τους πολίτες σε ανοιχτές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας. Ούτε τα κόμματα της αριστεράς, ούτε καν η ΝΔ που περιμένει να "κυβερνήσει". Και βάζω σε εισαγωγικά το "κυβερνήσει" διότι , "πως ρε μάστορα θα κυβερνήσεις εσύ, όταν θα έχεις δεσμεύσει την χώρα με πολιτικές που θα σου επιβάλλουν οι δανειστές σου;". Όπως λέει η λογική της πιάτσας, στην οποία μεγάλωσα. Εσύ "ρε μάγκα, δεν έχεις λίγη τσίπα, λίγη αξιοπρέπεια, να πεις ένα, 'όχι κύριοι, ναι μεν σας χρωστάμε αλλά θα εξετάσουμε το ύψος του χρέους και θα αναγνωρίσουμε αυτό που πραγματικά είναι και όχι αυτό που μας παρουσιάσατε, γιατί πρέπει να βρούμε και δρόμο προς την ανάπτυξη. Αλλιώς πως θα σας πληρώσουμε; Πουλώντας τα παιδιά μας;' Όπως λένε στην πιάτσα. Δηλαδή στην καθημερινή ζωή.
Και όχι μόνο η ΝΔ, (ΛΑΟΣ - ΠΑΣΟΚ εξαιρούνται λόγω κοινής ιδεολογίας πλέον αλλά δεν έχουν και τις ίδιες αξιώσεις με την ΝΔ) δεν μιλάει εθνικά, αλλά ούτε το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε η Δημοκρατική Αριστερά του Κουβέλη, ο οποίος τελικά μάλλον παίζει τον ρόλο του λαγού, για να τραβήξει ψήφους και να αποδυναμώσει τις κοινωνικές αντιδράσεις.
Με απλά λόγια. Απλά τα πράγματα. Αυτή τη στιγμή τα κόμματα, όλα ανεξαιρέτως, έχουν κατακερματίσει την κοινωνική δυσαρέσκεια και έχουν μηδενίσει τις ουσιαστικές αντιδράσεις. Ίσως ο κρατικός μηχανισμός να έχει ήδη παρέμβει και στα κοινωνικά κινήματα γι' αυτό και δεν βλέπουμε πλέον μαζικές συγκεντρώσεις.
Από την άλλη όμως, όσοι πρωτοστατούν στην οργάνωση νέων πολιτικών σχηματισμών, τι περιμένουν για να προσκαλέσουν την κοινωνία σε μαζικές ειρινικές συγκεντρώσεις όπως αυτές που έγιναν πριν έναν χρόνο και επιχείρησε να αμαυρώσει ένας άγνωστος μηχανισμός ανεγκέφαλων...;
Όλες οι επίσημες συνδικαλιστικές οργανώσεις έχουν εξαφανισθεί αποδεχόμενες την αδυναμία τους και την αποτυχία τους επί σειρά ετών να εκπροσωπήσουν την κοινωνία.
Τα επιμελητήρια ασχολούνται μόνο με το πως θα εξασφαλίσουν έσοδα για τα μέλη τους σε βάρος των υπολοίπων (βλ. εργοδοτικές εισφορές, ενεργειακοί επιθεωρητές, τακτοποίηση ημιυπαιθρίων, εισφορές υπέρ των, προγράμματα με αποκλειστικότητα υπογραφής κ.λπ).
Η κοινωνία σε διάλυση. Κανείς δεν μιλάει. Όλοι περιμένουν την καταστροφή.
Να σας πω ένα συνταρακτικό γεγονός που διαδραματίστηκε μπροστά στα μάτια μου πριν μερικές ημέρες. Βρισκόμουν στα Πατήσια αργά το βράδι μπροστά από έναν φούρνο. Κάποιος βγήκε από τον φούρνο κρατώντας μία μεγάλη μαύρη σακκούλα, την οποία και πέταξε στον παρακείμενο κάδο. Μόλις έκλεισε τον κάδο και έφυγε, εμφανίστηκαν τρεις άνθρωποι που έτρεξαν προς τον κάδο, τον άνοιξαν, βρήκαν την σακκούλα και την έσκισαν για να δουν το περιεχόμενο...είχε μερικά κουλουρια και ψωμιά!
Εάν συνεχίσει αυτή η κατάσταση με την οικονομία μας, πόσοι έλληνες πιστεύουν ότι θα ξεφύγουν από αυτή την τύχη. Και σε συνδυασμό με την υπερφορολόγηση, πόσοι πιστεύουν ότι θα έχουν την ατομική τους περιουσία σε δύο χρόνια!
Ελάχιστοι υποδέχτηκαν τον Παπαδήμο, έναν διεθνούς κύρους ανώτερο τραπεζοϋπάλλο να εφαρμόσει εθνική πολιτική εναντίων των εργοδοτών του. Είμαστε σοβαροί; Το πιο πιθανό που θα κάνει ο Παπαδήμος άμεσα θα είναι να ψηφίσει νόμο όπου θα μειώνει τα ποσά κατάσχεσης περιουσιών υπέρ του Κράτους. Μην παραξενευτεί κανείς εάν ακούσει ότι για χρέη προς το δημόσιο άνω των 5000 ευρώ (ναι, όσο και το αφορολόγητο) θα γίνεται αυτόματα κατάσχεση κάθε περιουσιακού στοιχείου. Και μαζί με το Κράτος και οι Τράπεζες, που θα κατασχέσουν τα ακίνητα των οφειλετών, οι οποίο ακόμα και εάν ήταν νοικοκυραίοι και οικονόμοι, θα αδυνατούν να τα αποπληρώσουν, αφού τα δανειά τους θα καταστούν μη εξυπηρετούμενα, καθώς οι μισθοί τους έχουν καθηλωθεί στα 600 ευρώ από τα 1200 και 1400 μηνιαίως. Είναι τα ίδια χρήματα που κινούσαν την πραγματική οικονομία και τώρα έχουν συγκεντρωθεί σε μερικά χρηματοκιβώτια, τεραστίων διαστάσεων.
Έχουν ετοιμάσει πολύ καλά την κατάσταση και οδηγούν όλα προς τα εκεί.
Δηλαδή, οι μισθοί σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, έχουν περικοπεί, όχι 15% λένε, αλλά 50 - 60% και έχει συνέχεια. Οι φόροι έχουν αυξηθεί, η λιανική αγορά έχει νεκρωθεί, η αγορά ακινήτων έχει σταματήσει και τίποτα δεν μπορεί να πουληθεί.
Μόνο χρυσαφικά πωλούνται σε μαγαζάκια που έχουν ξεφυτρώσει παντού στις μεγάλες πόλεις. Δεν αναρρωτιέται κανένας γιατί;
Έχει βγει και η ετυμηγορία. Φταίχτες είναι όλοι πλην των πολιτικών. Και δυστυχώς, σημαντικό μέρος της κοινωνίας έχει πέσει στην παγίδα του αλληλοσπαραγμού. Ελάχιστοι παραξενεύτηκαν με το ζήτημα των οικονομικών εισαγγελέων και του Καπελέρη.
Λοιπόν, τα πράγματα όλα δείχνουν πλέον τους πραγματικούς σκοπούς των κυβερνώντων και των δανειστών. Και δείχνουν ότι ο πραγματικός σκοπός της τεχνητής κρίσης είναι η κατάργηση της ιδιωτικής περιουσίας στην Ελλάδα, που είναι η μοναδική χώρα στην Ευρώπη με ιδιοκατοίκηση άνω του 70%, και η εκποίηση του ορυκτού πλούτου και της δημόσιας περιουσίας.
Αυτή η κατάσταση πλέον συνδυάζεται με την κατάργηση των δημοκρατικών διαδικασιών. Και αυτό αποτελεί θεσμική εκτροπή.
Η κοινωνία μας απαραδέκτως έχει πέψει κάθε εκβιασμό που παρουσίασαν οι Βρυξελιώτες τα προηγούμενα δύο χρόνια και εάν συνεχίσει έτσι, θα βάλει και την ταφόπλακά της.
Λυπάμαι που το λεώ, αλλά η μοναδική ευκαιρία που έχει η χώρα να ξεφύγει από τους οσφυοκάμπτες των "αδιαπραγμάτευτων εκλογών από 19 Φεβρουαρίου προς τέλος Μαρτίου και μετά ποιός ξέρει πότε..." είναι να υπάρξει κοινωνική ενοποίηση των φωνών διαμαρτυρίας και να απαιτηθούν εκλογές εντός ενός μηνός.
Η χώρα πλέον κυβερνάται από τους Γερμανούς με τραπεζοϋπάλληλο να διεκπεραιώνει τις εντολές.
ΔΝΤ = Δημοκρατία και Νόμοι Τέλος. Και όσοι θα θέλαμε αυτή να ήταν μία ευκαιρία πραγματικών αλλαγών στην χώρα, θα πρέπει να είμαστε ρεαλιστές και να το ξεχάσουμε. Η Ελλάδα ποτέ στο παρελθόν δεν είχε επιτυχίες εκ του ασφαλούς. Επέτυχε μόνο όταν ανέλαβε ρίσκα και κινήθηκε με μοναδικό όπλο την πίστην στον αγώνα της. Και όταν λέω "Ελλάδα" δεν εννοώ τις διοικήσεις της, ούτε την επίσημη εκκλησία.
Αυτή είναι η ευκαιρία, για τις νέες πολιτικές δυνάμεις που σχηματίζονται, να αναδειχθούν, προσκαλώντας τον κόσμο σε ειρηνικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας με ένα και μοναδικό σύνθημα: εκλογές άμεσα. Και εάν έχουν ολοκληρώσει και την υποδομή να παρουσιάσουν ένα ολοκληρωμένο και τεκμηριωμένο πολιτικό πρόγραμμα, πρώτα ενάντια στην εκβιαστική πολιτική που ακολουθείται και δεύτερον προς την ανάπτυξη της οικονομίας, τότε θα αποτελέσουν και τη νέα αρχή του πολιτικού μας συστήματος. ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΜΕΝΕΙ θα είναι να αντέξουν τις πιέσεις και τους νέους εκβιασμούς που θα εμφανισθουν από κάθε κατεύθυνση.
Όλα τα υπάρχοντα μικρά κινήματα πρέπει να ενωθούν σε έναν συνασπισμό με έναν κοινό σκοπό. Αφού δεν το έπραξαν μέχρι τώρα τα κόμματα της επισημης μείζονος και ελάσσωνος αντιπολίτευσης.
Αλλιώς σύντομα η χώρα θα περάσει το κατώφλι του δρόμου χωρίς επιστροφή με την χρήση της βίας. Και η βία αυτή θα προκύπτει μόνο από την ανέχεια και την αγανάκτηση. Ακόμα και ο φόβος, γίνεται λίγος για να κρατήσει τον πεινασμένο.
Καλημέρα καλή υπομονή
Συντάκτης: johnpermedia
Πηγή: Capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου