Το καλύτερο άναμμα του φυτιλιού γίνεται με την καύτρα του τσιγάρου

Photo: treehugger.com

Μεγάλη πληγή το τσιγάρο. Δυστυχώς, καπνίζω 36 συναπτά έτη. Ούτε μια μέρα δεν κατάφερα να γλιτώσω και πράγματι θα ήθελα να το κόψω. Βέβαια, δεν το έχω προσπαθήσει. Είναι και το κόψιμο του καπνίσματος ένα από αυτά που συνήθως θέλουμε χωρίς όμως να προσπαθούμε.

Μπορούμε να μιλάμε πολύ ώρα για το πόσο καταστροφικό είναι ή πόσο αδύναμοι είμαστε.
Κάθε πρωτοβουλία για να περιοριστεί ή να κοπεί το κάπνισμα είναι καλοδεχούμενη από οποιονδήποτε προέρχεται, αλλά εδώ το κράτος -όπως πάντα- μεγαλουργεί… Έριξε την στρακαστρούκα το μεγάλο «τίποτα» ο Αβραμόπουλος -επικοινωνιακά όπως πάντα- πέρυσι το καλοκαίρι χωρίς βέβαια ακόμη να έχει εξηγήσει για τα δις, της διαφθοράς των φαρμακοβιομηχάνων με το υπουργείο… ο κύριος των τιμών!

Και συνεχίζει τώρα η καινούργια υπουργός με την δική της φωτοβολίδα, με τον γνωστό τρόπο που κινείται στο πλαίσιο της επιβολής αναγκαστικής συνείδησης, ένα από τα καινούργια φρούτα αμερικάνικης παραγωγής όπως φυσικά και οι άλλες κατ’ επιβολή συνειδήσεις με ανεδαφικά -και αναφέρομαι- στα μέτρα. Αντί να προσπαθήσουν μέσα από την παιδεία, τον αθλητισμό και άλλες δράσεις να απομυθοποιήσουν τον -έτσι και αλλιώς ξεπερασμένο μύθο του τσιγάρου- βάζουν πρόστιμα.

Δηλαδή τι; Ένας καταστηματάρχης πώς θα απαγορεύσει το τσιγάρο; Η πρέπει να διώξει έναν εκ των λιγοστών πελατών του ή να μαλώσει μαζί του ή να φωνάξει την δημοτική αστυνομία.
Αυτό που δεν μπορώ να καταλάβω είναι πώς θα απαιτήσει τα στοιχεία ταυτότητας του καπνιστή. Με το ζόρι; Με το καλό; Πώς; Εκτός κι αν το αμέσως επόμενο βήμα είναι να υποχρεώσουν τους πολίτες να φορούν ετικέτα με τα πλήρη στοιχεία τους. Μια που σχεδόν καταργήθηκαν τα νούμερα από τις στολές των αστυνομικών, να αλλάξουμε τώρα και να βάλουμε εμείς. Έτσι κι αλλιώς θα καταντήσουμε σε λίγο μισοί μισοί.

Δε μπορώ να πιστέψω ότι με τόσα προβλήματα που έχει η κυβέρνηση και με το χάλι που έχει ειδικότερα ο τομέας της υγείας -που κυριολεκτικά πλησιάζει τις συνθήκες τριτοκοσμικών χωρών με τα όργια διαφθοράς εις βάρος των φτωχών γερόντων- ξαφνικά τους έπιασε ο πόνος να περιορίσουν με βίαιο τρόπο (πρόστιμα) σε ένα μήνα μία κακή συνήθεια αιώνων.

Αφού επικαλούνται πολιτικές καινοτόμες και τολμηρές, γιατί δεν απαγορεύουν την εισαγωγή και την πώληση τσιγάρων; Αφού ξέρουν ότι με τον περιορισμό ανοίγει ένας ακόμη φαύλος κύκλος χρηματισμού, διαφθοράς και παλινωδίας.

Δυστυχώς, όμως, το θέμα είναι ότι αυτό που θέλουν είναι να εντείνουν τα σεμινάρια ρουφιανιάς (διά βίου μάθησης) εκπαιδεύοντας τον ανεγκέφαλο πολίτη σε δωσιλογισμό Απλά τώρα βάζουν κοινωνική ταμπέλα και κει δυστυχώς παρασύρονται σε αρκετούς τομείς και ανυποψίαστοι πολίτες ακόμα και μέλη μη κυβερνητικών οργανώσεων. Αυτά είναι τα αυτοματοποιημένα reflex του συστήματος, να καπελώνει και να καταργεί όποιες καλόβουλες ιδιωτικές δράσεις. Γιατί το να καταγγείλεις τον μικρό ζαβολιάρη στον παντοδύναμο αρχικλέφτη συνιστά έγκλημα βαρύ κατά της κοινωνίας, ενώ ο μη σεβασμός της υγείας του άλλου είναι αγένεια, γαϊδουριά, έλλειψη παιδείας. Ρουφιανιά όμως δεν είναι. Και αν ο ρουφιάνος καπνίζει κιόλας, τότε έχει εξασφαλίσει την βάση στην κλίμακα υποκρισίας για να διοριστεί μέχρι και σε διωκτικούς μηχανισμούς…

Αυτά είναι επακόλουθα συγκεκριμένων πολιτικών που είναι και η κυρίαρχη αιτία. Αλλά και η ανικανότητα, η προχειρότητα των ατόμων επιδεινώνουν την κατάσταση και τίθεται το ερώτημα, είναι ωφέλιμοι οι ανίκανοι και άχρηστοι πολιτικοί –γιατί θα φτάσουμε γρηγορότερα στο δεν πάει άλλο;- ή συνηθίζουμε με γρηγορότερο ρυθμό στην αναξιοπρέπεια και την ρουφιανιά και παραδειγματίζουμε έτσι και τα παιδιά μας που αφού τους ξεσκίζουμε το μέλλον με την εγκληματική ανοχή μας επιπροσθέτως τους εκπαιδεύουμε για υπάκουους υπηκόους;

σ.σ., Το κείμενο γράφτηκε πριν από τρεις ημέρες. Σήμερα το πρωί στην εκπομπή του ανεκδιήγητου Αυτιά είχε ζωντανή σύνδεση με ένα καφενείο στη Νίκαια. Με μεγάλη μου χαρά, άκουσα αυτά που αναφέρω παραπάνω. Κατάλαβα ότι αρκετοί σκεφτόμαστε το ίδιο. Τι μένει; Να συνεννοηθούμε

σ.σ., αφού μας βάλανε να στραβοκοιτάμε το παιδί του γείτονα που τρώει μεγάλο σάντουιτς, τον γείτονα που έχει μεγάλο αυτοκίνητο, το σοβαρό και αμίλητο νεαρό στην πολυκατοικία μας γιατί θυμίζει τρομοκράτη, τώρα θα ρουφιανεύουμε και όποιον καπνίζει...

σ.σ., άκουσα στην τηλεόραση ότι ο πρωθυπουργός ως μη καπνιστής είναι ένθερμος υποστηρικτής του μέτρου. Λέτε να μας υποχρεώσει να αγοράσουμε και καγιάκ;

Υ.Γ. Ήθελα να’ ξερα αν μας πουν να πάνε να…, θα πάμε;

Βασίλης Στεφανάκος


Φυλακές Λάρισας

Τετάρτη 1 Σεπτεμβρίου 2010

Πηγή: http://vstef.blogspot.com/2010/09/blog-post.html