Τετάρτη 17 Νοεμβρίου 2010

Εδώ Πολυτεχνείο.. Εκεί Πολυτεχνείο, ΠΟΥ είναι το Πολυτεχνείο?!

φωτό: nettergr.typepad.com
17η Νοεμβρίου 1973, μια χούφτα χρόνια πριν...

ταραγμένα χρόνια τότε, ταραγμένα και σήμερα.. κάποιοι καρπώθηκαν εύσημα που δεν τους άξιζαν, κάποιοι άλλοι πάλι έμειναν στην αφάνεια ενώ δεν το άξιζαν. Πολλοί γνώρισαν κτηνωδίες, διωγμούς και βασανιστήρια. Ορισμένοι από αυτούς πάλι, γνώρισαν πολιτική, οικονομική και επαγγελματική καταξίωση. Ίσως αποτέλεσαν και οι ίδιοι με την σειρά τους γρανάζια του ίδιου ή αντίστοιχου συστήματος που τότε μάχονταν. 

Μέχρι και σήμερα, η αλήθεια συγκεχυμένη. Οι μαρτυρίες και τα ντοκουμέντα παρελάζουν κάθε χρόνο από τηλεοπτικούς δέκτες και διαδικτυακούς τόπους και όμως καταφέρνουν να φθάνουν στους δέκτες της ψυχής μας τόσο αντικρουόμενες μεταξύ τους διαπιστώσεις.

Οι νεκροί για ορισμένους ανήλθαν σε 23 ή περισσότερους[1]. Κατ' άλλους όμως, περιορίζονται στους 12 [2], όλοι εκτός του χώρου του Πολυτεχνείου. Αμφότεροι παραθέτουν ντοκουμέντα για να τεκμηριώσουν τους απολογισμούς τους, από το πόρισμα Τσεβά [3] μέχρι το αποτέλεμα της έρευνας του αστυνομικού διευθυντού Γ. Σαμπάνη[4].

Η αντικειμενική πληροφόρηση δεν φαντάζει δύσκολη μόνο στις ημέρες μας, 37 έτη μετά. Σειρά θεμάτων έχει προκαλέσει και συνεχίζει να προκαλεί αντιπαραθέσεις και αντιμαχόμενες ερμηνείες. 
  • Επί Υπουργίας Αβέρωφ, σύμφωνα και με τον Άδωνι Γεωργιάδη, βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ.[5], απέβη άκαρπη ενδελεχής έρευνα για την ανεύρεση συγγενών θανόντων στο Πολυτεχνείο με σκοπό την χορήγηση αμοιβής. Επάνω στο ίδιο θέμα, άλλες πηγές αναφέρουν ότι το Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδος απεφάσισε, κατόπιν εντολών του τότε υπουργού Δημοσίων Έργων και μετέπειτα Δικαιοσύνης Γ.Α.Μαγκάκη, να απονείμει τιμητική σύνταξη στις οικογένειες των σπουδαστών που έχασαν την ζωή τους στο Πολυτεχνείο, χωρίς ωστόσο να καταστεί εφικτή η ανεύρεση δικαιούχων [6].
  • Η Ανακοίνωση-Απάντηση της συντονιστικής επιτροπής αγώνα του πολυτεχνείου (Γενάρης Φλεβάρης 1974), σύμφωνα με την οποία 350 περίπου οργανωμένοι πράκτορες της ΚΥΠ, εισέβαλαν στο Πολυτεχνείο με σκοπό την απομόνωση του φοιτητικού κινήματος από το σύνολο του λαού και της νεολαίας μέσω προβοκατόρικων ενεργειών για την προβολή αναρχικών συνθημάτων[7],[8].
  • Η μαρμάρινη πλάκα (της οποίας τα αποκαλυπτήρια έκανε ως Πρωθυπουργός το 1988 ο Ανδρέας Παπανδρέου) η οποία τοποθετήθηκε κοντά στην ασώματη κεφαλή, στον εντός του Πολυτεχνείου χώρο, έχουν αναγραφεί δεκαοκτώ ονόματα με την μισοσβησμένη πλην όμως αναγνώσιμη, διευκρινιστική περιγραφή, «Φοιτητές που έδωσαν την ζωή τους για τα ιδανικά της Εθνικής Αντίστασης 1941-1944»!! [9],[10]
  • Ο ρόλος του πρώην γραμματέα του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Κώστα Λαλιώτη και η έντονη αμφισβήτηση που βίωσε -αρκετά πριν αμφισβητηθεί έντονα με τη σειρά του το σύνολο του πολιτικού μας συστήματος. Σύμφωνα με πληροφορίες, εκείνος ήταν που διαπραγματεύτηκε, ως μέλος της επιτροπής των φοιτητών, την είσοδο του άρματος μάχης στον περίβολο του ιδρύματος και αυτός ήταν και ο λόγος που δεν θρηνήθηκαν θύματα κατά την πτώση της σιδερένιας πύλης[11],[12].
  • Η στάση των στρατιωτών και ειδικότερα των ανδρών των ειδικών δυνάμεων (Λ.Ο.Κ.) της Α΄ Μοίρας Καταδρομών, οι οποίοι κατά πολλούς στάθηκαν στο πλευρό των φοιτητών, υπερασπίζοντάς τους από την αστυνομική βία ακόμη και με τα σώματά τους [13],[14]
  • Η απολογία ενός εκ των πρωταγωνιστών της περιόδου, του Γ. Παπαδόπουλου ενώπιον του δικαστηρίου σχετικά με το σύνθημα ψωμί-παιδεία-ελευθερία, σύμφωνα με την οποία [15],[16]:
«..Ως προς το ψωμί, την οικονομίαν, παραλάβαμεν το εθνικόν εισόδημα εις τα 565 δολλάρια, και παραδώσαμε την διαχείρισιν της εξουσίας όταν ανετράπημεν εις 1.100. 
Παραλάβαμεν τον προϋπολογισμόν της χώρας εις το ύψος των 29 δισεκατομμυρίων και παραδώσαμεν την αρχήν, με τον προϋπολογισμόν της χώρας εις 109 δισεκατομμύρια. 
Παραλάβαμεν το συναλλαγματικόν απόθεμα της χώρας εις τα 200 εκατομμύρια δολλάρια και το παραδώσαμεν εις τον ένα δισεκατομμύριον πεντήκοντα εκατομμύρια δολλάρια. ..
Παιδεία! Δύο δισεκατομμύρια τετρακόσια εκατομμύρια ήσαν αι δαπάναι του προϋπολογισμού υπέρ της παιδείας όταν αναλάβομεν την αρχήν. Και παραδώσαμεν κονδύλιον εγγεγραμμένον εις τον προϋπολογισμόν ύψους 15 δισεκατομμυρίων. 
Εξακόσιες είκοσι επτά ήσαν αι θέσεις των λειτουργών της ανωτάτης παιδείας, διότι δεν θα αναφερθώ εις την γενικήν, και ανεπτύξαμεν τας καθηγητικάς έδρας εις τον αριθμόν των εννεακοσίων εβδομήκοντα περίπου. 
Δύο χιλιάδες εξακόσιοι ήσαν οι προβλεπόμενοι βοηθοί Καθηγητών, ως βοηθητικόν εκπαιδευτικόν προσωπικόν εις τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας, και όταν παραδώσαμεν την αρχήν αι νομοθετημέναι θέσεις ανήρχοντο εις έξι χιλιάδας επτακοσίας, εάν δεν με απατά η μνήμη, εξ αυτών δε είχε κατορθωθεί να συμπληρωθούν περί τας τέσσερεις χιλιάδας οκτακοσίας. 
Εδιπλασιάσαμε τας δυναμένας να προσφερθώσι υπηρεσίας εκ μέρους των φοιτητικών λεσχών, εβελτιώσαμε το φοιτητικόν συσσίτιον. Εχορηγήσαμεν τα φοιτητικά δάνεια. 
Εχορηγήσαμε δωρεάν τα συγγράματα προς τους φοιτητάς. Εν πάση δε περιπτώσει ολοκληρώσαμε την έννοιαν εις την πραγματικήν μορφήν της δωρεάν παιδείας εις τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα...»
  • Η ιστορία της Ηλένια, που από "δολοφονημένη" φοιτήτρια κατέληξε να αποτελεί μοντέλο διαφήμισης σαμπουάν της αγγλικής εταιρείας "ΜΠΡΕΚ", φανταστικό δημιούργημα νεαρού φοιτητή[17]
-Γιατί να είναι τόσο δύσκολο να συμφωνήσουμε την αλήθεια? 

-Γιατί δεν θα ήταν Η ιστορική αλήθεια θα απαντούσε κάποιος.

-κι εγώ τι θα μάθω του παιδιού μου, ξαναρωτάω..

-άστο, θα μάθει στο σχολείο, θα αποκρίνονταν ξανά ο άλλος

-μα εκεί ούτε εγώ έμαθα, σιγοψιθυρίζω και σκύβω το κεφάλι από την ντροπή..

(Μήπως όμως τελικά δεν φταίω?!) 


Παραπομπές:
[1] Η εξέγερση του Πολυτεχνείου
[2], [6], [9], [15] Ο Μύθος του Πολυτεχνείου

Πηγές: 

10 σχόλια:

  1. Ειλικρινά συγχαρητήρια για την ιστορική έρευνα, πολυ ωραία προσπάθεια,ασχετα αν συμφωνω ή οχι με το πνευμα της αναρτησης σου.
    Γιατί όσο και να θελουμε η ιστορία δεν χρησιμοποιειται παντα με ανεξαρτητο σκοπο. Πολλές από τις αναφορές σου δεν ειναι ιστορικές αληθειες, αλλά "αληθειες" μεσα απο προσωπικα πρισματα. π.χ το βίντεο "το παραμυθι των νεκρων του πολυτεχνειου". ο τιτλος απο μονος του φανερωνει την μονομερεια. Και αφου αναφερεις βιντεο, μπορουσες να αναφερεις την εκπομπη του Ρεπορταζ χωρις Συνορα ( υπαρχει στο youtube) με προσωπικες μαρτυριες ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΩΝ ( δινεται και απαντηση για τους προβοκατορες απο τον Δ.Μαυρογενη που απο το ΚΚΕ θεωρηθει ενας απο αυτους).
    Επίσης εχεις παραλήψει(επίτηδες? καταλαθος?) την μαρτυρία του οδηγου του τανκ που εριξε την Πυλη, κυριου Σκευοφυλακα ( υπάρχει ολη η συνεντευξη του στο Βημα, και πλειαδα αναφορων στο ιντερνετ.)
    Επίσης, η αναφορά σε "350 προβοκάτορες" δεν εγινε από την συντονιστικη επιτροπή, αλλά απο το Φυλλο της Πανσπουδαστικης (νο8 , Γεναρης- Φλεβαρης 1974), η οποια εκδιδοταν απο την Αντι-ΕΦΕΕ ( ΚΝΕ).
    Όσον αφορα την τιμητικη πλακα των νεκρων κατά την Εθνικη Αντίσταση , αυτή δεν αναφέρεται στους νεκρους του 1973, αλλά σε μια μάχη αγγλικών αρματων μαχης, με τον ΕΛΑΣ ο οποιος ειχε καταλάβει το ΕΜΠ στις 6 Δεκεμβριου 1944.
    Επίσης , δεν νομίζω το αν υπηρχαν νεκροι μέσα ή έξω να παίζει ρόλο. Οι εικόνες βιαιότητας και της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΣΗΜΑΙΑΣ να πεφτει από ενα τανκ του ελληνικου στρατου, είναι αρκετό νομίζω. Εκτός και αν αμφισβητεις και τα κρατητηρια, τα βασανιστηρια, τις εξοριες ( υπάρχουν επισης πολλες αναφορές).
    Ατυχές ακόμη εκ μερους σου να αναφέρεις την απολογία του επιορκου ελληνα συνταγματαρχη. Μιλάει για "ψωμι" και "παιδεία"...δεν μιλαει για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ . Αναφέρει νούμερα, αλλά τίποτε για ποιοτητα παιδειας, συνθηκων εργασίας ή ανθρωπινα δικαιώματα!! Δεν θα κατσω να σχολιασω εκτεταμενα την απολογία του, το έκανε η ελληνικη δικαιοσύνη.
    ΝΟΜΙΖΩ ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ, ΠΩΣ ΑΝ ΚΑΙ ΕΝΔΕΛΕΧΗΣ ( ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΟΠΤΙΚΗ ΚΑΙ ΙΔΕΟΛΟΓΙΑ) Η ΕΡΕΥΝΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕΣ, ΕΙΝΑΙ ΑΡΚΕΤΑ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΕΝΗ ΚΑΙ ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΣ ΝΑ ΑΠΟΔΟΜΗΣΕΙΣ ΓΕΓΟΝΟΤΑ, ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΚΑΛΥΜΜΑ ΤΗΣ "ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ". ΑΡΑ ΜΗΝ ΡΩΤΑΣ ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΟΥΜΕ ΣΕ ΜΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ....ΓΙΑΤΙ ΟΥΤΕ ΓΙΑ ΣΕΝΑ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ.
    Οπως και να εχει σε ευχαριστω για την φιλοξενια!
    Να σαι καλα!!
    Φιλικα
    Δημήτρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αφού σε ευχαριστήσω ειλικρινά συνονόματε για την επικοινωνία, θα μου επιτρέψεις, απαντώντας στο σχόλιό σου, να δώσω μερικές διευκρινίσεις για την παραπάνω ανάρτηση, η οποία βεβαίως και ΔΕΝ αποτελεί ούτε ιστορική αλλά ούτε και ενδελεχή έρευνα.

    Το υλικό που υπάρχει διαθέσιμο είναι τόσο ογκώδες/δαιδαλώδες που η διαχείρισή του καθίσταται δυσχερής και χρονοβόρα. Συνεπώς οι όποιες παραλείψεις (ρεπορτάζ χωρίς σύνορα, σκευοφύλακας κ.λπ.) σε διαβεβαιώ ότι δεν έχουν γίνει από σκοπιμότητα αλλά από αντικειμενική αδυναμία.

    Στην ανάρτηση, δεν παίρνω θέση στα γεγονότα, τονίζοντας ότι η πληροφορία που συγκεντρώνω είναι συγκεχυμένη και δεν με οδηγεί σε ασφαλή συμπεράσματα. Πλην όμως την αναρτώ για λόγους προβληματισμού.

    Στην αναφορά σου στην Πανσπουδαστική, υπενθυμίζω ότι έχω αναρτήσει την αντίκρουση (βλ. παραπομπή 8)αφού διευκρινίσω ότι ο υπέρτιτλος του συνημμένου εγγράφου της (βλ. παραπομπή 7) αναγράφει επί λέξη "ανακοίνωση-απάντηση της συντονιστικής επιτροπής αγώνα του Πολυτεχνείου".

    Για μένα έχει σημασία για το αν υπήρχαν νεκροί εντός του χώρου του Πολυτεχνείο, στον βαθμό που μου δημιουργεί αμφιβολίες και προβληματισμό για εκείνα που έμαθα στα μαθητικά μου χρόνια. Σίγουρα δεν αμφισβητώ, πως θα μπορούσα άλλωστε, τα περί εξοριών, βασανιστηρίων, διώξεων κ.λπ.

    Δεν θεωρώ ατυχή την αναφορά στην απολογία του Παπαδόπουλου, καθώς αφορά σε ένα βαθμό την δημοσιονομική επικαιρότητα και αποτελεί ταυτόχρονα αφενός ένα από τα θέματα που έχουν προκαλέσει και συνεχίζουν να προκαλούν αντιπαραθέσεις (όπως αναφέρεται στο κείμενο της ανάρτησης)και αφετέρου ιστορική μαρτυρία που εγώ προσωπικά αγνοούσα μέχρι χθες.

    Διευκρινίζω ότι δεν καταβάλλω καμία απολύτως προσπάθεια για την αποδόμηση γεγονότων, πολύ απλά διότι δηλώνω εν κατακλείδι την άγνοια μου. Κοινοποιώ απλά τον προβληματισμό μου, δίνοντας παράλληλα το βήμα σε όποιον επιθυμεί να προσθέσει την δική του οπτική γωνία ώστε να φωτιστούν περισσότερες πτυχές του ιστορικού γεγονότος.

    Τέλος, η μεγαλύτερή μου αγωνία αν θες, είναι αυτή ακριβώς η άγνοια. Μετά λύπης μου ομολογώ, κλείνοντας την ανάρτηση, ότι ντρέπομαι γιατί θεωρώ ότι δεν διδάχθηκα αρκετά πράγματα στα μαθητικά μου χρόνια, είτε από δική μου αμέλεια (λόγω του νεαρού της ηλικίας μου) είτε από αδυναμία του εκπαιδευτικού μας συστήματος.

    Υ.Γ. η πηγή που θα με ενδιέφερε ιδιαίτερα να εντοπίσω, αλλά δεν τα κατάφερα στον χρόνο που αφιέρωσα, είναι η μαρτυρία της κας Δαμανάκη ή/και του κου Λαλιώτη. Αν εσύ ή κάποιος άλλος έχει εντοπίσει κάτι σχετικό θα τον παρακαλούσα να το προσθέσει με κάποιο σχόλιό του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φίλε και συνονοματε, ειναι οτι καλλιτερο νομιζω να γινεται ενας τετοιος διαλογος, για ενα τοσο φορτισμενο θεμα, απο 2 ανθρωπους που μαλλον ιδεολογικα διαφωνουν. Και επειδη τα σπανια ειναι και τα ωραια, εκμεταλλευομαι την ευκαιρια για εναν τετοιο διαλογο.
    Για αναφορες και πτυχες που δεν καλυψες, επιτρεψε μου να επιμενω, πως δεν ηταν τοσο δυσκολο να βρεθουν. ( ειδικα αυτή του φανταρου-οδηγου, η οποια νομιζω ειναι και κρισιμη).
    Η μεγαλη μου ενσταση ειναι στο νοημα του Πολυτεχνειου. οκ, καταλαβαινω ( και σε καποιον βαθμο σεβομαι ) τους νοσταλγους της χουντας να το περιφρονουν και να το καταδικαζουν, χρησιμοποιώντας οποιαδηποτε ρητορικη. Ειναι στην κριση του καθενος.
    Αυτο που προσπαθω να αναδειξω ειναι το Πολυτεχνειο σαν γεγονος συμβολικο! Μια μαζικη-μαχητικη αντιδραση μετα απο 6 χρονια σιωπης, κλιμακωση τις αντιδρασης στην κηδεια του Γερου και της Νομικης. Για αυτο και για μενα αν υπηρχαν νεκροι μέσα στο χώρο δεν λεει κατι. Θα μπορουσαν να υπαρξουν αν καποιοι ηταν πισω απο την Πυλη. Η βιαιοτητα μενει η ιδια. Αλλωστε η Πεπη Ρηγοπουλου καταπλακωθηκε με αποτελεσμα των τραυματισμο της, αν ο τραυματισμος ηταν σε πιο σοβαρο σημειο , ισως να ηταν νεκρη. Δεν κανουν οι νεκροι μια εξεγερση, απλα της δινουν εναν πιο δραματικο χαρακτηρα. Η εξεγερση υπαρχει.
    Επισης δεν εξεταζω Δαμανακη, Λαλιωτη κτλ...ετυχε να ειναι επωνυμοι παροντες...ηταν και τοσοι αλλοι ανωνυμοι. Η μητερα μου πχ, γιατρος το επαγγελμα η οποια εφτασε εκει με ασθενοφορο και εμεινε μεχρι και την εισβολη.Ειναι κριμα για το Πολυτεχνειο και το νοημα του να επικεντρωνουμε στον καθε λαλιωτη, δαμανακη κτλ. Παντως αν ανατρεξεις στην εκπομπη που σου ειπα, εχει πολλες μαρτυριες.
    Και φυσικα ο Νοεμβρης ΔΕΝ εριξε την Χουντα.
    Αφου λοιπον η κουβεντα μας γινεται με τοσο πολιτισμενο και κοσμιο τροπο ( και το προτιμω να διαφωνουμε απο το να συμφωνουμε), αν εχεις χρονο θα ηθελα να μου πεις...Τί εννοιεις αγνοια. Ποιες οι ενστασεις σου, τι ψαχνεις να βρεις απο αυτην την ιστορια. Ισως η κουβεντα καπου βγαλει!!
    Φιλικα
    Δημητρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "Ατυχές ακόμη εκ μερους σου να αναφέρεις την απολογία του επιορκου ελληνα συνταγματαρχη. Μιλάει για "ψωμι" και "παιδεία"...δεν μιλαει για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ."
    Ας αρκεστούμε τότε στην Ελευθερία (που μπορεί να σημαίνει: ασυδοσία, φοροδιαφυγή, αναρχία, δωροδοκία, αναξιοκρατία και πάει λέγοντας) και ας στερηθούμε το Ψωμί και την Παιδεία...Πειράζει; Δεν πειράζει, ε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. http://tro-ma-ktiko.blogspot.com/2010/11/blog-post_1898.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Παιδεια χωρις Ελευθερία δεν υφίσταται! Επίσης το οτι μπορουμε να κουβεντιαζουμε εδω, το οτι μπορουμε να τσακωνομαστε, να μιλαμε, να συμφωνουμε, να διαφωνουμε ειναι ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δημήτρη, δεν θέλω, ισχυριζόμενος ότι δεν διαφωνώ μαζί σου, να διαψεύσω τις προσδοκίες σου περί γόνιμου διαλόγου. Κι αυτό γιατί δεν ασπάζομαι κάποια ιδεολογία. Πιστεύω ότι οι τελευταίες δρουν ως πρισματικοί φακοί στο φως της όποιας ιστορικής αλήθειας, διαθλώντας και κατακερματίζοντάς την σε μικρά πραγματικά κομμάτια.

    Για την οικονομία της κουβέντας, που ειλικρινά με ευχαριστεί και με τιμά, πάμε κατευεθείαν στην ουσία. Tι είναι εκείνο που αποκαλώ άγνοια.

    Με δεδομένο ότι δεν έχω στο περιβάλλον μου ανθρώπους που έζησαν από κοντά εκείνα τα γεγονότα για να ακούσω και να μάθω από τις μαρτυρίες τους, περιορίζονται αυτά που γνωρίζω σε όσα έμαθα στο σχολείο (το αναφέρω συνεχώς γιατί πιστεύω ότι διαδραματίζει μεγάλο ρόλο στη ζωή ενός ανθρώπου) και σε όσα βρήκα το χρόνο να διαβάσω κατά καιρούς -κυρίως- στο διαδίκτυο.

    Το Πολυτεχνείο, αποτελεί, όπως το αντιλαμβάνομαι, θέμα ταμπού. Το ίδιο και η χούντα των συνταγματαρχών. Κανείς δεν συζητά γιαυτά. Κι αν το κάνει, το κάνει είτε πολύ χαμηλόφωνα (έως συνωμοτικά) είτε πολύ φορτισμένα με αποτέλεσμα να γεννά "θόρυβο".

    Αναζητώ μία ή περισσότερες ψύχραιμες προσεγγίσεις, για να σχηματίσω άποψη και να μπορώ να μεταφέρω μια παρακαταθήκη στην επόμενη γενιά, απαλλαγμένη από σκιές, προκαταλήψεις, ψεύδη ή μυθεύματα. Τις ίδιες ψύχραιμες προσεγγίσεις θεωρώ ότι ο εκπαιδευτικός πολιτισμός μας όφειλε να παρέχει για κάθε ιστορικό γεγονός που μας στιγμάτισε ως έθνος. Είτε αυτό λέγεται Δεκεμβριανά και εμφύλιος πόλεμος, είτε Αττίλας και εθνική αντίσταση, Και όχι να περιορίζεται σε ημεροχρονολογιίες και προτροπές του τύπου "ρωτήστε τον πατέρα σας να σας πει".

    Για την Δαμανάκη και τον Λαλιώτη, θα έλεγα ότι έτυχε να ήταν ανάμεσα σε εκείνους τους ανθρώπους που αντιτάχθηκαν ή πολέμησαν το σύστημα και μετά τα έφερε έτσι η ζωή και συμμετείχαν σε αυτό. Έγιναν γρανάζια του, με την καλή ή κακή έννοια. Συνεπώς θεωρώ ότι είναι πολύ σημαντική η άποψή τους.

    Στην διάθεσή σου

    ΥΓ ευχαριστώ τον ανώνυμο φίλο για την πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση με την μαρτυρία του οδηγού του άρματος που αναδημοσίευσε σήμερα το τρομακτικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αγαπητοί φίλοι,
    διάβασα με πολυ ενδιαφέρον τον διάλογό σας, που αν και ξεκινά από αντίπερες όχθες, προχωρά τόσο κόσμια (σπάνιο σήμερα).

    Προσωπικά δεν ξέρω, όπως ίσως και πολλοί άλλοι που είναι η απόλυτη αλήθεια για τα γεγονότα αυτά, από την έναρξή τους μέχρι και τον σημερινό εορτασμό τους.

    Αυτό όμως που ξέρω σίγουρα και πραγματικά με θλιβει είναι ότι η γενειά μου, γενειά του Πολυτεχνείου (είμουν πρωτοετής φοιτητής τότε εκεί), είναι υπύθυνη για την κατάντια που επικρατεί σήμερα σε όποιο επίπεδο και αν εξετάσεις την χώρα μας, την κοινωία μας, τους θεσμούς μας, την δημοκρατία μας.
    Οι επόμενες γενειές ποτέ δεν θα μας συγχωρήσουν. Και καλά θα κάνουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. δεν φταίει κανείς θα έλεγα ή αν το θες φταίμε όλοι μας. Σίγουρα όχι μόνο η γενιά σας. Πολλοί από "εσάς" μπορεί να ξεκίνησαν με τις αγαθότερες προθέσεις αλλά κάπου στον δρόμο να αλλοτριώθηκαν, να ξεστράτισαν.. να χάθηκαν! Έχουμε και οι νεότεροι τις ευθύνες μας με την μορφή και την ένταση που αντιλαμβάνεται ο καθένας μας μέσα του.

    Η τωρινή είναι μια γόνιμη περίοδος όμως. Είναι η βροχή που ξεδιψά το χώμα και βγάζει στην επιφάνεια τα σαλιγκάρια (και τους τοπογράφους για να μην ξεχνιόμαστε). Είναι η ευκαιρία να πετάξουμε αρρωστημένες ή παρωχημένες νοοτροπίες και να ξαναβρούμε το όραμα που μας λείπει. Να διεκδικήσουμε το βέλτιστο για το μέλλον των επόμενων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Δεν ξέρω ποια είναι η αλήθεια αφού ούτε εκεί ήμουν για να τη δω με τα μάτια μου, ούτε καν ζούσα τότε....Ωστόσο όπως και να 'χει, πέρα από την όποια εκμετάλλευση από τα κόμματα, μερικοί άνθρωποι εξεγέρθηκαν ενάντια στους ανθρώπους που εμπόδιζαν βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Δε μιλώ για δημοκρατία γιατί ποτέ αυτή δεν υπήρξε ουσιαστικά. Όμως ανθρώπινα δικαιώματα όπως η ελευθερία του λόγου και της συνάθροισης υπάρχουν και πρέπει να υπάρχουν, και πρέπει, κατά τη γνώμη μου, πάντα να τιμούμε ανθρώπους που εξεγέρθηκαν υπέρ τους.
    Ναι, μπορεί κάποια πράγματα να αποτελούν παραφουσκωμένη προπαγάνδα και πολλοί να οικειοποιήθηκαν τον αγώνα μερικών, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν πρέπει να θυμόμαστε και να θαυμάζουμε αυτούς τους ανθρώπους που πήγαν κόντρα στην καταπάτηση των δικαιωμάτων τους.
    Ναι, δεν έριξε η εξέγερση του Πολυτεχνείου τους δικατάτορες στην Ελλάδα, αλλά η ίδια τους η ανικανότητα. Όμως έγινε. Εξεγέρθηκαν. Φώναξαν. Βγήκαν στους δρόμους (όσοι βγήκαν). Δεν κάθισαν στα αβγά τους όπως κάνουμε όλοι σήμερα

    (σ.σ. σχόλιο Ανώνυμου Αναγνώστη στο τρομακτικό πριν από ~60΄)

    ΑπάντησηΔιαγραφή